Kącik pedagoga

 

 


JAK MÓWIĆ, ŻEBY DZIECI NAS SŁUCHAŁY...

JAK SŁUCHAĆ ŻEBY DO NAS MÓWIŁY....

 

Drodzy rodzice:)

 

Myślę, że wszyscy zdajemy sobie sprawę jak ważna jest prawidłowa relacja i komunikacja z naszymi dziećmi - w każdym wieku. Głęboka, emocjonalna więź pomiędzy rodzicem a dzieckiem  jest niezbędna  dla jego prawidłowego rozwoju.

Dziecko które doświadcza bliskości emocjonalnej z rodzicami czuje się kochane i bezpieczne, ponieważ zaspokojone są jego podstawowe potrzeby i może dzięki temu wszechstronnie się rozwijać i przezwyciężać wszelkie trudności.

Jak pokazują badania ta silna więź emocjonalna jest najsilniejszym czynnikiem chroniącym nasze dzieci przed zachowaniami ryzykownymi  w przyszłości - a zwłaszcza wtedy, kiedy nasze dziecko zaczyna wchodzić w okres dorastania i grupa rówieśnicza zaczyna odgrywać decydującą rolę.Pamiętajmy, że dobra komunikacja jest istotną formą uczenia dzieci właściwej samooceny, rozwiązywania problemów i współpracy z innymi.

Budowanie jak najlepszej więzi emocjonalnej  zaczyna się od najmłodszych lat dziecka i opiera się na miłości, czasie który spędzamy wspólnie z dzieckiem i prawidłowej komunikacji pomiędzy rodzicami a dziećmi. I tu mimo czasem naszych najlepszych chęci mogą i czasem pojawiają się trudności i problemy....

Dlatego zachęcam do zapoznania się z zamieszczononymi poniżej interaktywnymi prezentacjami która zwracają uwagę na podstawowe zasady dobrej komunikacji z dzieckiem.   Wystarczy kliknąć w poniższe linki.

 

W tej prezentacji:  https://view.genial.ly/5ec97f427607860d83c5209a/vertical-infographic-komunikacja-rodzic-dziecko-cz1

znajdują się artykuły, ktore poruszają następujące tematy:

  1. Najwazniejsze co możesz dać swojemu dziecku to...
  2. Dlaczego warto uczyć dzieci obowiązków domowych?
  3. Małe dzieci uczą się przez obserwację, więc...
  4. W jaki sposób budowac pozytywną samoocene u dzieci?

W  prezentacji: https://view.genial.ly/5ecd2da3f5c0cc0d15d95c46/vertical-infographic-komunikacja-rodzic-dziecko-cz2

znajdują sie artykuły, które poruszają następujące tematy:

  1. Jak nauczyć dziecko samodzielności?
  2. Dlaczego warto uczyć dzieci obowiązków domowych?
  3. Małe dziecko uczy sie poprzez obserwację, dlatego....
  4. W jaki sposób budowac pozytywną samoocenę u dziecka..

https://view.genial.ly/5ec97f427607860d83c5209a/vertical-infographic-komunikacja-rodzic-dziecko-cz1-copyhttps://view.genial.ly/5ec97f427607860d83c5209a/vertical-infographic-komunikacja-rodzic-dziecko-cz1-copyhttps://view.genial.ly/5ec97f427607860d83c5209a/vertical-infographic-komunikacja-rodzic-dziecko-cz1-copy

BEZPŁATNA OPIEKA PSYCHOLOGICZNA I PSYCHOTERAPEUTYCZNA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY W WIEKU OD 0-21 R.Ż.

Od dnia 21 kwietnia 2020R. w Allmedice (Nowy targ, ul. Kowaniec 2)  działa  OŚRODEK ŚRODOWISKOWEJ OPIEKI PSYCHOLOGICZNEJ I PSYCHOTERAPEUTYCZNEJ DLA DZIECI I MŁODZIEŻY  
Usługi są przeznaczone dla dzieci i młodzieży w wieku od 0-21 r.ż. oraz dla ich rodziców. USŁUGI SĄ CAŁKOWICIE BEZPŁATNE, finansowane w ramach kontraktu z NFZ.

W OŚRODKU PROWADZONE SĄ:
porady i diagnozy psychologiczne
psychoterapia indywidualna i grupowa
psychoterapia rodzinna
wsparcie psychospołeczne
wizyty domowe lub środowiskowe

Do ośrodka mogą się zgłaszać dzieci i rodzice z wszelkimi problemami natury psychologicznej, w tym.:
 zaburzeniami koncentracji
 problemami z nauką
 trudnościami w zachowaniu
 trudnościami w relacjach z rówieśnikami
 obniżeniem poczucia wartości
 nagłymi zmianami w funkcjonowaniu dziecka
 zaburzeniami relacji rodzinnych, itd.

Więcej informacji  na ten temat na: www.allmedica.pl
lub pod numerem telefonu +48 18 265 74 88

Rejestracja pod numerem telefonu 48 18 265 74 88 lub w dowolnej placówce grupy Allmedica.

 


JAK ROZMAWIAĆ Z DZIEĆMI O UCZUCIACH I EMOCJACH ?

 

Drodzy rodzice.

 

Wszyscy wiemy, że emocje to nieodłączny element naszego życia i życia naszych dzieci. Ważne abyśmy od najmłodszych lat naszego dziecka  uczyli go rozpoznawania, nazywania i wyrażania uczuć i emocji. Bardzo często jest jednak tak, że o emocjach rozmawiamy z dziećmi dopiero wtedy, kiedy zachodzi taka konieczność. A efekt takiej rozmowy nie zawsze jest zadawalający. A więc jak rozmawiać z dziećmi o emocjach, jak uczyć ich radzenia sobie z nimi?

 

Najlepiej znaleźć dobry moment do rozmowy, a jeszcze lepiej go stworzyć i wpleść w naszą codzienność. Dobrym pretekstem do poruszenia tematu emocji są BAJKI. Wspólne czytanie bajek po pierwsze zbliża dzieci i rodziców, można stać się naszym codziennym rytuałem, czasem, który spędzamy razem. Myślę, że nie musze mówić jak cenny jest dla naszych dzieci właśnie ten czas razem spędzany:)

 

Wspólne czytanie bajek - np. przed snem - pozwala wyciszyć się dziecku ale też zadać rodzicom pytania nt. rzeczy, które mogą go nurtować a o które zwyczajnie nie wiedział jak zapytać. Oferta bajek na naszym rynku jest bardzo duża. Ja zachęcam do wykorzystania bajek z cyklu: "Mądre bajki z całego świata", które wprowadzają dziecko w świat emocji i wartości. Bajki są z różnych stron świata, dzięki czemu nasze dziecko będzie miało okazję do poznania  innych krajów i ich kultur.

 

Wszystkie bajki znajdują się na stronie:https://kulczykfoundation.org.pl/edukacja/baza-wiedzy/Jak_Znalezc_Dobry_Moment_Na_Rozmowe_O_Uczuciach_I_Emocjach_Z_Dziecmi

 

Poniżej przytaczam tylko niektóre z nich.

 

Bajka dla bocianka, czyli o tym, że wielkie marzenia dają nam siłę - która mówi o marzeniach, celach, a jej zadaniem jest wzmacnianie dzieci  - 

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/ddef0c7983b7cd1c156a697e7e88e8bd06174677.pdf

 

Bajka o króliku i krabie - która porusza takie wartości jak współpraca, uczciwość, pracowitość, spryt, rywalizacja, dzielenie się, nieuczciwość, oszustwo

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/42156ccfb7569d2e5cc8e03970eb6fd3ff74f9a7.pdf

 

Brawo Libi, czyli o tym, że warto zawsze być sobą, która porusza takie tematy jak: akceptowanie siebie, bycie sobą, różnorodność, docenianie, przyjaźń, wdzięczność

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/8d5b2367af80b017d5c04784dc8ed19c9b6fb4d0.pdf

 

Jak mały Sunan posłuchał mądrego tygryska - Bajka o małym Sunanie i tygrysie staje się punktem wyjścia do rozmowy o docenianiu tego, co się ma.

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/d421b8ef59d24d44b22f440d74235273aa57eadf.pdf

 

Jak biały słonik zawstydził małpy - Bajka o białym słoniku staje się punktem wyjścia do rozmowy o różnorodności, szacunku, tolerancji i akceptacji.- 

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/a20ec181c43a807f2256ee1a4326494c9da4fe94.pdf

 

Furaha i dobroczynne motyle, która mówi o  pomocy, cierpliwości, nauce, mądry pomaganiu

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/631517f3bf66e05ee22d26ca3ba249800e81fe82.pdf

 

Jak Basia ptaki szczęścia uratowała - Bajka może być punktem wyjścia do rozmowy o szczęściu, radości i dbaniu o radość drugiego człowieka.

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/a1ecadd4405f7f53ebc9e16006c2ae24a1f38d74.pdf

 

Jak chmurka poprosiła dzieci o pomoc - Bajka o chmurce może być punktem wyjścia do rozmowy o życzliwości, sytuacji życiowej i potrzebach innych ludzi, unikaniu ocen i pomaganiu.

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/7229629f29b54bb4c081b45f49750e76eac40d48.pdf

 

Jak dwa kangury o mało jednego lasu nie zadeptały - dzięki bajce możemy porozmawiąc z dziećmi o kłótni, zgodzie, porozumieniu i kompromisie.

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/42b9cd6734f1076b117aa82bdd0703bcb516b219.pdf

 

Jak mały dzik Danyło przegonił wielkiego niedźwiedzia - Bajka o małym dziku Danyło to punkt wyjścia do rozmowy o odwadze, bohaterstwie, bezpieczeństwie i stawianiu czoła problemom.

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/1cc334c3f9d59723012c5540ee2f81e61620392e.pdf

 

Jak mały Nyima pomógł wielkiemu człowiekowi śniegu - Bajka o małym Nyimie staje się punktem wyjścia do rozmowy o przyjaźni, lojalności i zaufaniu.

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/d8f487cd49ce7862d4c50970371c07901dab0b49.pdf

 

Kotek Zuzi, czyli o tym, że dobro zawsze do nas wraca - Bajka nt. pomagania, przyjaźni, wzajemności i dbania o siebie i innych

https://kulczykfoundation.org.pl/uploads/media/default/0001/05/f624d5569e6fdaa94b0c23442215ced37e964d58.pdf

 


 

Apel przedszkolaka  do rodzica

 

Drodzy rodzice!

Wychowanie małego człowieka  - jakim jest nasz przedszkolak - to jedno z najtrudniejszych zadań, z którym musi się zmierzyć każdy rodzic. Zachęcam do zapoznania się z poniższym, jakże uniwersalnym tekstem , który może być dla nas dorosłych – tak rodziców jak i nauczycieli inspiracją w wychowaniu naszych pociech.

 

 

Nie karć mnie i nie krytykuj w obecności innych osób – dzieci lub dorosłych. Lepiej reaguje na spokojną rozmowę niż krzyki – zwłaszcza w miejscach publicznych

 

Niespełnione obietnice bolą bardziej niż klapsy i dłużej zostają w pamięci. Nie obiecuj, jeśli nie możesz tego dotrzymać.

 

Pozwól mi próbować sił i przekraczać granice, ale nie spełniaj wszystkich moich zachcianek. Mam je po to a by cie sprawdzić a nie z chęci posiadania.

 

Pomóż mi w wyrabianiu dobrych nawyków. Dawaj przykład, pokazuj.

 

Potrzebuję swobody w poznawaniu świata. Najszybciej uczę się przez eksperymenty. Pozwól mi na nie mi mimo tego, że czasem są brudne i hałaśliwe

 

Kiedy upadnę, to najczęściej płaczę ale to nie znaczy, że zawsze chcę być prowadzony za rękę. Bolesne doświadczenia też są mi potrzebne do prawidłowego rozwoju

 

Znajduj czas na wspólne rozmowy. Szukaj odpowiedzi na trudne pytania, które stawiam z chęci poznawania świata. Jeśli przestaniesz odpowiadać poszukam odpowiedzi gdzie indziej a kontakt się urwie

 

Krótkie polecenia działają na mnie lepiej niż gderanie, które puszczam mimo uszu miło się do ciebie uśmiechając i potakując

 

Jeśli nie będziesz wobec mnie stanowczy wejdę ci na głowę.  Tobie będzie niewygodnie a ja nie będę się z tym czuł bezpiecznie. Wole stąpać pewnie po ziemi. Musisz mnie tylko na nią czasami sprowadzić.

 

Jestem już przedszkolakiem a nie dzidziusiem. Nie musisz mnie wyręczać w samoobsłudze i obowiązkach domowych. Kiedy to robisz, czuję że nic nie potrafię i nie chce mi się próbować.

 

Pokaż mi że rodzice także bywają omylni. Nie potrzebuję ideału ale prawdziwego wzoru do naśladowania.

 

Czasem zdarza mi się miewać humory tylko po to aby przyciągnąć twoją uwagę. Nie przejmuj się nimi zbytnio, bo nie każdy ból brzuszka wymaga wezwania pogotowia. Czasem najlepszym lekarstwem  jest przytulenie i rozmowa.

 

Pamiętaj, że rośniemy razem. Nawet jeśli wydaje ci się, że masz to już za sobą. Często widzę, że trudno ci dotrzymać kroku i wciąż uważasz mnie za malca, który niewiele rozumie , słyszy i widzi.

 

Kochaj mnie takiego jakim jestem, akceptuj charakter, wygląd , upodobania i emocje, z którymi często sobie słabo radzę.

 

Nie musisz być moim kolegą, bym Cię szanował. Kolegów mam w przedszkolu, w domu potrzebuje rodzica i opiekuna.

 

Ty jesteś rodzicem a ja dzieckiem. Nigdy na odwrót. Mam prawo nie rozumieć dorosłych problemów tego świata. Nie obarczaj mnie nimi

 

 

Źródło : „Jak wychowywać przedszkolaka.”  Anna Jank

 


TRUDNE PROBLEMY – PROSTE ROZWIĄZANIA - cz.1

 

MAŁY UPARCIUCH – „A WIĘC KUP MI TO O CO PROSZĘ”

 

Drodzy rodzice.

Doskonale wiemy, że przedszkolaki mają już swoje zdanie na wiele tematów. Zdarza się że toczą z nami zażarte dyskusje, które czasem przeradzają się w kłótnie o słodycze, nową zabawkę w sklepie czy porę pójścia do łóżka. Często w takich sytuacjach logiczne argumenty nie działają… a zwykła sprzeczka może przerodzić się w potężną awanturę podczas której dziecko demonstruje swoje niezadowolenie płaczem czy nawet histerią….

 

Co w takiej sytuacji my jako rodzice możemy zrobić?

 

1. Uważnie słuchać, o czym dziecko mówi i w jaki sposób to robi (płaczliwy głos, histeria, itp.) Logiczne dla nas argumenty mogą być dla dziecka mało czytelne i zrozumiałe – zwłaszcza jeśli emocje biorą górę!

 

2. Okazać dziecku zainteresowanie jego uczuciami – czasem wystarczy  już na początku kilka prostych komunikatów, typu: „Hm”, „Och naprawdę?”, „Rozumiem,” – jest to bardzo ważne aby dziecko zobaczyło, że widzimy jego emocje i uczucia, oraz że są one dla nas ważne. Pozwoli mu to nauczyć się stopniowo radzić sobie ze swoimi emocjami… które są dla niego zagadką

 

3. Nazwać głośno te uczucia, które widzicie w dziecku: „Mam wrażenie, że jesteś smutny…zły…” – Warto za każdym razem  nazwać te emocje, które widzicie w dziecku w konkretnej sytuacji, ponieważ dziecko nie zawsze może potrafi to zrobić samodzielnie . Początkowo może być to trudne zarówno dla nas jak i dzieci, ale dzięki temu dzieci uczą się rozpoznawania emocji, ich nazywania, oraz akceptowalnego sposobu ich okazywania.

 

4 Wspólnie poszukać rozwiązania konfliktu. Czasem wystarczy skierować uwagę dziecka na inną rzecz związaną z przedmiotem rozmowy lub zamienić niespełnione pragnienia dziecka na fantazję, zabawę. Najważniejsze jest to by dziecko poczuło się wysłuchane i zrozumiane. Musi wiedzieć, że nawet jeśli okazuje negatywne emocje , jest akceptowane!!! Co nie oznacza, że akceptujemy jego negatywne zachowanie które pojawiło się pod wpływem emocji. Ważne aby dziecku pokazać dziecku właściwy sposób ich okazywania.

 

Co w ten sposób osiągniemy?

 

Dziecko które czuje się przez nas akceptowane i rozumiane chętniej podzieli się z nami trudnościami czy problemami w przyszłości. Nie będzie dusić negatywnych emocji w sobie. Nabierze pewności siebie,  zaufania do rodzica i wiary, że w każdej sytuacji jest jakieś wyjście…. często inne niż to pierwsze, które przyszło mu do głowy.

 

Proszę pamiętać, że to co mówimy do naszych dzieci zwłaszcza  w sytuacjach trudnych/konfliktowych/pod wpływem emocji może wywołać u dziecka negatywne emocje. Warto może postawić się na miejscu naszych dzieci i zastanowić się jak ja bym się czuł gdybym usłyszał od rodzica dany przekaz.

 

Aby lepiej to zobrazować zachęcam tak na koniec do zrobienia następującego ćwiczenia, które może nam zobaczyć jak ważne jest to co mówimy i jakie emocje/uczucia/zachowania może w dzieciach wywoływać

 

Sytuacja1.

 

Wyobraź sobie, że przychodzi do Ciebie zapłakane dziecko z popsutą zabawkę, a ty odpowiedziałeś: „Nic się nie stało kochanie”  Postaw się na miejscu dziecka i pomyśl co czujesz, słysząc taki komunikat….. Komunikat niby pozytywny ale……

 

Sytuacja 2.

 

 Co czuję jako dziecko kiedy słyszę od rodzica następujący komunikat: „Czy choć raz możesz zrobić to o co Cie proszę!”

 

Sytuacja 3.

 

A co poczulibyśmy jako dziecko kiedy słyszymy taki komunikat, który teoretycznie ma być pochwałą: „Nie chce mi się wierzyć, że choć raz w życiu postanowiłeś posłuchać i posprzątać te rozrzucone zabawki!”

 

Sytuacja 4:

 

 Co czuję jako dziecko kiedy słyszę od rodzica taki komunikat : „Spróbuj zrobić to raz jeszcze, a zobaczysz co się stanie…”